اگر سفر هواداران برای رسیدن به باکو جهت تماشای فینال لیگ اروپا یکی از مشکلات باشد، اینکه هنریک میختاریان به دلایل سیاسی نمیتواند در آنجا حضور داشته باشد، باید نقطه اوج مشکلات باشد.
مشکلات بیشمار برگزاری مسابقه نهایی لیگ اروپا در مکانی دور افتاده از نظر جغرافیایی، نبود تجهیزات کافی، از نظر سیاسی پرسشبرانگیز است.
شهر باکو ، پایتخت آذربایجان، برای برگزاری فینال لیگ اروپا تقریباً در هیچ موردی مناسب نیست و برای بازیهای یورو ۲۰۲۰ در فصل بعد باید کنار گذاشته شود. اگرچه باید از فینال لیگ اروپا در سال ۲۰۱۹ کنار گذاشته میشد، اما به نظر میرسد بسیاری از کسانی که در این ماجرا دست اندرکار هستند پذیرفتهاند که برای این کار خیلی دیر شده است.
هنریک میختاریان سهشنبه بعد از ظهر در یک بیانیه تصمیم عدم حضور خود در باکو را اعلام کرد. میختاریان در بیانیهاش به درگیریهای با سابقه طولانی میان ارمنستان و آذربایجان بر سر منطقه مورد مناقشه ناگورنو قرهباغ که در حال حاضر نیز ادامه دارد، اشاره کرده است.
وی گفت پس از در نظر گرفتن تمام گزینههای موجود این «تصمیم سخت» را گرفته است.
آرسنال معتقد است که انتخاب مکان برگزاری این مسابقه تیم آنها را تضعیف کرده و برای بیان «تأسف عمیق در باره این وضعیت» به هیأت رئیسه یوفا نامه نوشته است.
آرسنالیها یک بحث اخلاقی مهم هم دارند. طرز فکری وجود دارد که خود آرسنالیها نباید به دلیل حضور نداشتن یکی از بازیکنان که گفته است : «یک بازی که خیلی به ندرت اتفاق میافتد… ناراحت کننده است.» بازی کنند.
به سبب این آبروریزی همچنان بیعدالتی بسیار بزرگی بر دوش این باشگاه سنگینی میکند، در حالی که این بار سنگین باید بر دوش یوفا باشد.
به نظر میرسد که هیئت رییسه یوفا هیچ یک از موارد یا گزینههای حاشیهای این مسابقه را به طور جدی و کافی در نظر نگرفته است.
تقریباً تمام موارد آن -به عنوان مثال اندازه استادیوم- مشکلساز است. به جز اندازه استادیوم که در حال حاضر به طور ناخودآگاه به دلیل تصوری که میتوان از تعداد بسیار زیاد صندلیهای خالی داشت نیز مشکل ساز خواهد بود. بهای بلیطهای مسابقه فینال به طور سرسامآوری برای مردم باکو گران هستند و ممکن است شاهد وضعیت ناگواری برای آرسنال و چلسی باشیم چرا که از تعداد بسیار کم جایگاههای در نظر گرفته شده برای آنها استفاده نخواهد شد.
زیرساختهای فرودگاه باکو گنجایش پذیرایی سفر بیش از ۱۵٫۰۰۰ طرفدار دو تیم را ندارد، ضمن اینکه گزینههای بسیار کمی برای سفر مستقیم به باکو وجود دارد. به این معنی که تا زمان نگارش این متن فقط ۵٫۰۰۰ نفر از هواداران دو باشگاه سفر خواهند کرد، که کمتر از ۵۰ درصد از سهمیه در نظر گرفته شده برای باشگاهها است.
پیش از این نیز نگرانی وجود داشت که رئیس جمهور الهام علیاف قصد بهرهبرداری سیاسی از این مسابقه فینال را داشته باشد. وی برای چهارمین بار پیاپی در سال گذشته به این مقام انتخاب شد که دیدهبان حقوق بشر در این مورد میگوید که هیچ رقیبی در این انتخابات وجود نداشته است و « انتخابات در یک محیط بسته سیاسی و تحت قوانینی که آزادیها و حقوق اساسی را محدود کرده است برگزار شده است» و او با داشتن سابقهای «هولناک» از حقوق بشر به ریاست جمهوری رسیده است.
میختاریان حس میکند که نمیتواند با در نظر گرفتن بسیاری از این موارد به این سفر برود.
باعث تأسف است که مکان انتخاب شده برای برگزاری مسابقه نهایی به معنی آن است که بسیاری از طرفداران نمیتوانند برای تماشای چنین رویداد ویژهای به آنجا سفر کنند و مایه شرمساری است که یک بازیکن نیز نمیتواند در آنجا حضور یابد.
در همان اول کار برای رفع این نگرانی که از قبل وجود داشته است، باید فوراً از انتخاب چنین مکانی به عنوان محل برگزاری این مسابقه جلوگیری میشد. جایی که افرادی از کشورهایی بخصوص نمیتوانند به آنجا سفر کنند و اظهار نظر عجیب و غریب یوفا در مورد« گسترش بازی» در این مورد خاص قابل فهم نیست. چون نه تنها خود بازی فوتبال به این کشورها نمیرود، بلکه بعضی از بازیکنان نیز نمیتوانند بروند و این در خود منطق متناقضی دارد.
این مشکل نیز در فوتبال مدرن بی سابقه است، حتی در حالی که پیچیدگی بازی در حال افزایش است و از جغرافیای سیاسی غیر قابل تشخیص میباشد.
برای یوفا این معضل باید دلیلی شده باشد تا شرایط میزبانی چنین رویدادهایی را به طور دقیق بررسی کند و این موضوع باید باعث افزایش میزان دروننگری یوفا شده باشد. به نظر می رسید که باکو باید از این مسابقه فینال کنار گذاشته میشد اما مطمئناً از بازیهای ۲۰۲۰ باید کنار گذاشته شود.
© The Independent